HARUN KOLÇAK anısına….

 

🥀”Geniş ve rahat olmayı öğrendim. Ölümün dışında hiçbir şey göründüğü kadar önemli ve acil değil;
-Coşkulu ve neşeli olmadığım zaman bunun hiç kimsenin suçu olmadığını ve gülümsemem gerektiğini öğrendim.
-Cesur olmayı, değilsem bile öyle davranmayı öğrendim. Nasılsa arada ki farkı kimse anlamıyor.
-Cazibemle 15 dakika idare edebildiğimi, ondan sonra mutlaka bilmem gereken bir şeyler olduğunu öğrendim.
-Başarıya çıkan bir asansör olmadığını tırmanmak gerektiğini öğrendim.
-İnsanların bana sadece ben izin verdiğim şekilde davranabildiklerini öğrendim.
-Kıskançlığın mutluluğun düşmanı olduğunu ve mutlu olmak için başkalarına güvenmenin sonsuza kadar hayal kırıklığı getirdiğini öğrendim.
-İnsanların kendinden daha az başarılı insanlarla başarısını, mutsuz insanlarla mutluluğunu konuşmaması gerektiğini öğrendim.
-Ben bu hatayı nasıl yaptım demek yerine en mükemmel düşünenlerin bile hata yapabileceğini önemli olanın ders alıp yinelememek olduğunu ve yeni hatalardan daha az zararlı çıkmayı öğrendim.
-Beni eleştiren, bana bir şeyler söyleme yetisini kendinde bulanlara cevap vermemeyi ögrendim. Çünkü hiç bir zaman bitmeyecektir.
-Bugünkü her üzüntümün ve her acımın benim yarınki mutluluğumu hazırladığını öğrendim.
-Kaybedecek neyim var demek yerine, yaşadığım her şeyde kazanacak çok şeyim var demeyi öğrendim.
-En önemlisi kendime gülmeyi, kendimle eğlenmeyi, kendimi sevmeyi öğrendim.”

Harun Kolçak 6 yıl önce bugün doğum gününü kutladıktan 4 gün sonra bu dünyaya veda etti. Fakat bu dünya ile ilgili anladıkları, yaşam ya da düzgün yaşayabilme hakkındaki düşünceleri adeta bir felsefe kitabından çıkmışcasına insana büyük kazanımlar sağlıyor. Çok özlemle anıyorum. (alıntı)