Bu hayatta şunu öğrendim;
Ne olursa olsun oluruna bırakacaksın.
Fazla düşünmek,
Fazla sevmek,
Fazla önemsemek her zaman seni yaralar ve yıpratır.
"Ne kadar az düşünüp, umursamaz davranırsan o kadar güçlüsün"..
Ve duygularını ne kadar az belli edersen o kadar değerlisin...
Egoist bir varlıktır insanoğlu..
Meselâ: önemsiyorsun, vazgeçemezsin sanıyorlar…
Bir gün, dolapta çok fazla tabak olduğunu fark edeceksin.
Evde fazla oda olduğunu.
Ve televizyonun sadece sessizliği bastırmak için açık kaldığını.
Bir gün, günlerini nasıl dolduracağını düşüneceksin…
Ve zamanında 24 saatin yetmediği o günleri hatırlayacaksın.
Sakin bir beş dakika için kendini banyoya kapattığın zamanları.
Oyuncakların her yerde dağınık olduğu günleri.
Kirli bardakların lavaboda biriktiği anları.
Bir gün, kusursuz şekilde toplanmış ama bomboş bir evde yürüyeceksin.
Ve o eski karmaşanın… aslında her köşesinde sevgiyle dolu olduğunu anlayacaksın.
O, gerçek hayattı. Çocuklarının hayatıydı.
Ve o zaman, defalarca söylediğin şu cümle aklına gelecek:
“Büyümelerini dört gözle bekliyorum…”
Ama işte o gün geldiğinde, her şeyini verip geri dönmek isteyeceksin.
Sadece bir günlüğüne.
Gürültüyle, dağınıklıkla, kahkahalarla, çalınan sarılmalarla…
Onlarla.
Çünkü sessizlik geri gelecek.
Huzur da.
Ama o yorucu curcuna?
İşte o, mutluluğun en güzel haliydi.
Alıntıdır
İngrid Bergman'a sormuşlar;
"Gidişat çok kötü, dünya nasıl kurtulacak?"
"Utanç demiş Bergman, dünyayı bir tek utanan insanlar kurtarabilir." Çünkü utanmak "kibir" denilen en büyük günahın panzehiridir. Yalanın, iftiranın, hırsızlığın, pişkinliğin, arsızlığın önündeki en büyük engeldir.
Başını öne eğebilen, yüzü kızaran, özür dileyebilen insanları görmeye ihtiyacımız var...
Pasteur kuduz asısını bulduğunda 60 yaşındaydı...
Mimar Sinan, Süleymaniye camisini bitirdiğinde 70 yaşını geçmişti. Selimiye camisini tamamladığında ise 86 olmuştu...
Galileo, ayın günlük ve aylık çizimlerini yaparken 73 yaşındaydı...
Charlie Chaplin, 76 yaşında film yönetmenliği yaparak hala işinin başındaydı...
Goethe, en büyük eseri Faust'u ölümünden bir yıl önce, yani 82 yaşında bitirmişti...
💎Gençlik hayatın belli bir çağı ile ilgili değildir.
İnsan, kendine olan güveni derecesinde genç, şüphesi derecesinde yaşlıdır.
Cesareti derecesinde genç, korkuları derecesinde yaşlıdır.
Ümitleri derecesinde genç, ümitsizliği derecesinde yaşlıdır.
Hiç kimse fazla yaşamış olmakla ihtiyarlamaz. İnsanları ihtiyarlatan, ideallerinin gömülmesi, hedeflerinin olmamasıdır. Seneler cildi buruşturabilir. Fakat heyecanların, ideallerin teslim edilmesi adeta ruhu buruşturur.
İnsanlar yaşadıkça yaşlandıklarını sanırlar, halbuki hedeflerine götüren yolu yürümedikçe yaşlanırlar.
İnsan ihtiyar olmaya karar verdiği gün ihtiyardır.
Güzelliği görme yeteneğini kaybetmeyen asla yaşlanmaz.
Tabiri caiz ise yaşlanmak bir dağa tırmanmak gibidir. Çıktıkça yorgunluğunuz artar. Nefesiniz daralır ancak görüş alanınız genişler.
Beynimiz yeni tecrübeler keşfettiği sürece insan genç sayılır.
"William Gladstone"
