Sanki bütün insanlar senin evinin düzeni temizlğini izliyor.
Gününün çoğunu kontrolsüzce evin temizliğine, düzenine ayırıyorsun.
İllaki her şey 4/4 lük olacak diyorsun.
Çocukların dağıtıyor hemen topluyorsun,5 dakika sonra yine dağılıyor. Kar yağmaya devam ederken evin önünü süpürmek gibi.
Kendine ayırdığın bir zamanın yok.
Arkadaşınla kahve içsen, aklın tezgahtaki bulaşıkta kalıyor.
Paran olsa bile, “bu akşam da dışarda yiyelim” diyemiyorsun.
İmkanın var ama illaki “her şeyi ben yapacağım” dediğin için eve yardımcı veya gündelikçi sokmuyorsun.
Sırf her şey senin istediğin gibi olsun diye, her şeyi kendin yapmak zorunda kalıyorsun.
Ya sonra?
Anneliğini azaltıyor,
Eşliğini minimuma indiriyor,
Kendini ise eritiyorsun.
Eve misafir gelecek mesela. Misafir 3-4 saat kalacak ama sen sanki sınava girecek gibi 5 gün önce başlıyorsun hazırlığa. Sanki misafir değil, müfettiş geliyor.
İstiyorsun ki herkes seni başarılı,güçlü, maharetli bilsin.
Bilse ne olacak sanki.
Her şey düzenli olmasa ne olacak peki?
Misafiri kendinden üstün görmesen, mutfaktan çıkmayan değil de, beraber yesen.
Lokantaya gelmiş değil de, eve gelmiş gibi davransan.
Mesela kendini kanıtlamaya çalışmasan.
Daha çok okusan, bulmaca çözsen , yeni şeyler öğrensen
Mesela aman varsın bir şeyler de eksik olsun” desen, kendini bu kadar paralamasan ne rahatlarsın değil mi?
Kimse sana madalya takmayacak.
Daha çok değerli olmayacak, daha çok sevilmeyeceksin.
Başkaları daha azıyla daha çok sevilip el üstünde tutulurken sen hep hizmet üreteceksin.
Keşke kendini daha çok önemsesen,gevşesen..
Eşinle daha çok sohbet etsen. Anneliği kutsallaştırıp kadın olduğunu unutmasan.
Bak bu dediklerimi bir gün diyeceksin ama iş işten geçmiş olacak.
Her şey düzen değil.
Her şey iş ve para değil.
Her şey başkasının ne düşündüğü hiç değil..
KENDİNİ İHMAL ETME.
Sonra hep alacaklı olursun ama kimse kendini borçlu hissetmez.
(SERHAT YABANCI)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder