“Eski yazıtlardan birinde şöyle yazar;
💫Kuzu dizlerinin üzerine çökerek annesini emer, karga yaşlı annesini besler; bunun adı "saygılı davranmaktır."
💫Horoz şafak vakti öter, yaban kazları her bahar kuzeye ve her sonbahar güneye uçar; bunun adı ''söz tutmaktır.''
💫Yaban kazı ve yeşilbaşlı ördek eşini kaybettikten sonra ölene kadar yeni bir eş bulmak istemez. Bu ''sadakat'' olarak adlandırılır.
💫Bir geyik iyi bir otlağa rastladığında bütün grubu oraya davet eder ve paylaşır, karınca yemek gördüğünde bütün koloniyi oraya çağırır; bunun adı ''adalettir.''
💫Eğer bir insan bu erdemlere sahip değilse, hayvandan beter bir halde yaşıyordur.
.......
Bir Şaman Türkmen duası da şöyledir:
🌹Tanrım, ilk önce dağa taşa ver.
Ormana, hayvanlara, suya ver.
Ondan sonra insanlara,
kapı komşuya, muhtaç olana ver.
Kalırsa, en son bana ver...."🌹
......
Bu zaman ve sistemde, nasıl bir insan nesli türedi ülkemizde, bilmiyorum. Milyonlarca canlı ile birlikte insana dair umutlarımız, geleceğe dair hayallerimiz de artık kül oldu..."(Alıntıdır)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder