Emekliliğim güzellikleri getirsin...

Yaklaşık 3 yıl önce  emekli olma kararını bir tohum olarak attım zihnime. Sonra da, bu tohuma her gün sahip çıktım. Onu suladım,  güneşlendirdim. Ama bu tohum için yüreğim ve mantığım bir savaş başlattılar ki, sormayın gitsin. 

                              

Buna  engel olamadığım gibi  kendimi de bu savaşın tam ortasında buldum. Yüreğim göreve yeni başlayan bir stajyerken, mantığım ise yeter artık diyen bir bilge oldu.Yüreğim ile mantığım arasındaki bu savaşın başı benim için çok kanlıydı. Yürek hep “6 yaşından beri her gün okuluna geldin… Bir gün bile evinden işe gidiyorum diye çıkmadın ki sen, hep okula gidiyorum dedin… Ne yaparsın emekli olunca? Ne edersin? Nirlere gidersin? Oy sana vay sana…”diye  sürekli kulağıma kulağıma bağırdı, mağduru oynadı. Uzun bir süre yüreğimin bu şekilde bağırmasına ve mağduru oynamasına izin verdim. Bu savaşı sessizce içimde yaşadım.😓 

Şubat ayında bu savaşa noktayı koydum. Kazananı "mantık" ilan ettim. Kendimce savaşı bitirmiş olmanın gururunu yaşarken, bu sefer de hop bir başka savaşın "koronanın" ortasında gözümü açtım, açtık.
Bugünse koronaya rağmen, emeklilik sürecimi tamamlamış olduğumu öğrendim. ŞÜKÜR 🌹. Tüm işlemlerin bittiğini açıklayan zarfım geldi. Bu zarfı uzun süre beklememe rağmen hemencecik öpüp, koklayıp açamadım. Yine mantık, "Dur hele, yavaş ol hocaaam " dedi. Ellerime  eldiven geçirdim. Oturdum. Usulcacık zarfı açtım. Zarfın içinden çıkan mektubu okudum. Bir daha okudum. Defalarca okudum. Okumam bitince de  mektubuma zarar vermemeye çalışarak onu dezenfekte ettim. Kuruttum. Poşete koyarak; evimin een özel, een güzel yerinde korumaya aldım kendisini. 
Eeee her mektubun harcı değil öyle, cephede sağ kalmak:)) 

💢💢💢

Yaşımızı ortaya çıkaran ufacık bir test:)

Hepimiz, kendimizce karantinamızı yapıyoruz.
65 yaş ve üzeri  can büyüklerimiz evdeler.
💢💢💢
Normalde, neşeli kişiliği olan arkadaşımla telefonda konuşuyoruz.
Malum gündemden dolayı keyifsiz.
Kendisini bu süreçte çok yaşlanmış hissettiğini,  yorgun hissettiğini söylüyor.
"Yok yaaa, daha devletimiz bile bizi yaşlı saymıyor. 65'e 15 var bacım" diyorum.
"Yok yok, inanki 65 değil 85 hissediyorum Ferdağ" diyor.
Onun neşesinin gelmesi için;
"Dur, sana bir video yollayacağım. Buradaki sanatçıları tanıyorsan ve isimlerini biliyorsan kesinlikle yaşın var. Ben kendime uyguladım. Tanıdıklarım var. Ama çoğunun adını hatırlayamadım . Yani yeterince yaş almadığımı kendime ispatladım. Hadi sen de seyret."
Aradan bir müddet geçiyor. Telefon çalıyor, açıyorum, bizim kızın sesi:
"Bacımm, bacım yetiş! 
Ben bu sanatçıların hepsini biliyorum. İsimlerini de biliyorum. Hattaa çoğunun eşlerinin, sevgililerinin de isimlerini biliyorum." deyince,
"Amanın o halde evdekilere hemen söyle, senin burnunu bile camdan çıkartmasınlar " diyorum.🥰


( Videodaki yaşayan sanatçılarımıza sağlıklı ömürler diliyorum.
Aramızdan ayrılanlar da nurlar içinde uyuyun. 🙏 Ben de çok hatıranız var. )

Gelibolu Anneleri diyor ki...

Gelibolu'nun  has kızları/ has anaları vardır. 🧿
Bu güzeller, aynı sokağa 1960'lı yıllarda gelin olarak gelmişlerdir.
Kayınvalideleri arkadaş,
kocaları arkadaş,
evlatları arkadaş olan bu kızlar üç şey için yaşarlar;
1-Namusları
2-Yavruları
3-Ev Hanımlığı😌
💢💢💢
Allah ayırmasın 🙏
Ayrılmadılar bu güne kadar birbirlerinden. 🧿
Bir gün görüşmeseler ertesi gün mutlaka görüşürler, telefonlaşırlar.
Beraber yaparlar kışlıklarını, mantılarını, bayram tatlılarını.
💢💢💢
Kardeşten öte olmuşlar artık.
Hiç kırılmazlar birbirlerine.
Ve bir de tatlı muhabbetleri vardır ki.
Saatlerce sıkılmadan dinlersiniz.
💢💢💢
Dışarıya çıkana,
hem korona hem de ceza var...
Ama bu  has kızlar nasıl ayrı kalacaklar birbirlerinden?

Telefonda ağız birliği yapmışlar.
Yakalanırlarsa polise diyeceklermiş ki,
"Bizi,  babalarımız büyük yazdırmış oğlum.  65 yokuz daha" 🥺🥺🥺
"Sakııın, aman anacım, napıyorsunuz siz?, GÖRÜŞMEK YOK!"
diye durumun ciddiyetini tekrar açıklıyorum.

"Hem polis inanır mı size? 
daha doğrusu kim İNANIR size?" diyorum.
Anacım da "Kadir İNANIR" demiyor mu? 🥰
(bizim veletlerden öğrenmiş  bu espiriyi de)😘

💢💢💢
Bizim has kızlar;
bağırlarına taş bastılar, evlerindeler, görüşmüyorlar.

Allah, büyüklerimizi başımızdan eksik etmesin.
Amin, Amin....Çooook Amin 🙏🙏🙏

Sanat Güneşi'mizden karantina günlerinde formda kalma tüyoları😊

Zeki Müren'i dinlemeyi hep sevdim.
1996 yılında aramızdan ayrıldı.
İyiki Türkiye'den ve benim de hayatımdan geçmiş.
Aşağıda 1980'de ameliyata girmeden önce,
annesine yazdığı ve mirasını açıkladığı mektubun samimiyetine bakar mısınız?